Cumartesi, Ocak 20, 2007

BLOGUMUZUN İSİM SAHİBİ KEDİMİZ..



Sevgili kedimiz Zikriyeyi rahmetle anarak başlayalım. On yıllık beraberliğimizde çok hukukumuz oldu, çok şey paylaştık. Pek çok yavrusu oldu. Yavru kedilerle hayatı paylaşmanın doyumsuz deneyimleri ile doldu günlerimiz, yıllarımız.

İsmi ile müsemma idi Zikriye. Diğer kedilerin ''Ya Rahim Ya Rahim'' demelerine karşın, Allah zikr-i cemilini tercih ediyordu. Namazlarımıza eşlik edip, seccademizi paylaşmayı severdi.

Sanıyorum mutlu öldü. Çünkü tamamen tercihlerine göre yaşadı.Hiç bir şey dayatmadık, mümkün de değildi zaten..Evimizi istediği gibi kullandı. Dilediği yerde uyudu, hatta dilediği yerde doğurdu. (çatıda, balkonda, çocukların elbise dolabında, kanepenin arkasında..)

Neyse ki Rabbimiz, bir kez hayatı tattırınca yokluğa mahkum etmiyor hiç bir mahlukunu.

Velhasıl, bloğumuza senin adını vermeyi uygun gördük Sevgili Zikriye..

Burada hayata dair her duygu, her düşünce yer bulabilir. Belki ileride torunlarımızla okur, güleriz. Belki ardımızdan onlar okur bir tebessüm eşliğinde...Bir kaç tutam düşünce , birkaç kare resim..

Etiketler: ,

2 Yorum:

Anonymous Adsız dedi ki...

SLM, Ben meseleyi tam anlamadım. Yani sizin kediniz Allah, Allah diye zikrediyordu ve siz de bunu işitiyordunuz öyle mi? Eğer böyleyse siz gerçekten çok ilginç bir şey demiş oluyorsunuz. Selamlar...

7:10 ÖS  
Blogger Unknown dedi ki...

A.slm.
Evet,aynen dediğiniz gibi.Çok iyi hatırlıyorum,namaz kıldığımız seccadenin üzerinde,uyuklar pozisyonunda oturmuşken,kedilerin klasik mırmırlarının aksine..Allah, Allah, ritminde kaba bir şekilde mırmırlarını duyardık.Bunun üzerine,bizde bu kanaat oluştu..ve ondan sonra adını zikriye olarak ilan ettik..Ş-Z.G

10:33 ÖÖ  

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa