KIŞTA BAHAR VARDI

Hikmetinden sual olunmaz; Rabbim bu kış, kış göstermeyecek mi ne? Ne diyebiliriz; mülk Onun.. İstediği gibi tasarruf eder. Sadece; kışın kışı yaşamak da bir nimet ise hangi fiillerimizle bu nimeti kaçırdığımıza kafa yorabiliriz.

Bu ''küresel'' sorgulama bir yana, Rabbimin dilerse kışta baharı da yaşatabileceğinin nümunesini bir kez daha gördük bu hafta sonu bütün haşmeti ile..

Güneş, karşı konulmaz bir davetteydi.. Eşimin ve benim ise cazibesine karşı direnmeye hiç niyetimiz yoktu. Derhal davete icabet edip kendimizi yollara vurduk. Yolları ve yolculukları güzelleştiren paylaşmayı da sağlamak üzere iki arkadaşımızı da ayartarak..

Trakyada ufuk alabildiğine geniştir. Gözünüz tâ uzakları ihâta eder. Bazen olur yolun bir tarafına baktığınızda ufukta şimşekler çakmaktadır; gökyüzü kızgın-kara. Öte yan ise günlük güneşlik.

Şimdi ağaçların yaprakları da bir engel koymadığından her yöne doğru alabildiğine gidebilir görüşünüz.
O çok sevdiğim toprak, çok sevdiğim sımsıcak, kahverengisi, yer yer yeşil tarlalarla münavebeli olarak uzanıyor uzaklara doğru. Toprağın üstünü sevdiğim kadar altını da sevebilmeyi diliyorum..
Güneş üzerine değdiği herşeyi nasıl da güzelleştiriyor! Kuru yapraklar bile sanki cana geliyor güneşle yıkanınca.

Istırancalar çok şükür ki ağaç dolu hâlâ..Orman köylülerinin kesip düzgünce dizdikleri odun yığınları, çocukluğumun anılarını da çağırıyor bir bir. Bütün tehlikesine karşın aralarında oynamaktan vazgeçemediğimiz Orman İşletmesi deposundaki boyumuzdan büyük yığınlar aklımda..

Kuru dallardan yaptığımız desteklerle bir dere aştık taşların üzerinden seke seke. İnsanın bir tarafı hep çocuk kalıyor anlaşılan..

Doğarken ayrı güzel, aydınlatması çok güzel, vedâsı ise bambaşka güzel güneşimizin..
Rabbim sonsuz lütüf ve keremi ile bu fakiri cennetine koyarsa, bir tepenin üzerine kurulup güneşin denizde, ovalarda, dağların ardında batışını tekrar tekrar izlemek isteyeceğim;
Bir daha lütfen!..