ASR-I SAADETTEN(2)

Mescid-i Nebevide,Kur'an Okuyan,Okurken uyuklayan Masumlar

Dost TV de hayatü's sahabede dinledim.
Hz. Ömer halifeliği sırasında, dışarıda gezerek ümmet-i muhammedin durumuna muttali olmaya çalıştığı bir gece çocuk ağlama sesi duymuş. Sesin geldiği eve izin isteyerek girmiş ve görmüş ki bir kadın ateşin üstünde içinde sadece su olan bir tencereyi karıştırmakta, bir köşede de bir kaç çocuk ağlamakta. Çocuklar açlıktan ağlamaktadır ve kadın da sanki tencere de bir şey varmış gibi çocukları oyalamakta, uyumalarını beklemektedir. Gördüğü bu manzara Hz. Ömer'i ağlatır.
Hemen gidip sadaka sandığından bir çuval içine yiyecek ve giyecek bir şeyler doldurarak sırtlanır. Yanında bulunan sahabe kendisitaşımak istese de izin vermez;
'' Bunların hesabı benden sorulacaktır, ben taşımalıyım diyerek '' çuvalı çocukların ağlaştığı eve kadar taşır. Getirdiği malzemeden kendi eli ile bir yemek yapar. Yemeği yaparken ateşi üflemekte ve bu sırada sakalı arasından dumanlar çkmaktadır. Yemek pişince yine elleriyle çocuklara yedirir ve onlar yemeklerini yerken vahşi hayvan taklitleri yaparak çocukları güldürmektedir. Neden böyle yaptığını soran sahabeye ; '' Onları ağlarken gördüm, gülerken de görmeliyim''

İşte kafirlere karşı şiddetli, mü'minlere şefkatli Hz. Ömer..
İşte ahirete ve hesap gününe gözü ile görür derecede inanan bir müslüman idareci..