DELİL TOPLAMAK

Mehtap,bulutlar ve kapadokya..

Geçen sene bu zamanlardı. Nefis bir Kapadokya gezisi yapmıştık. Bu yazı da o zaman yazılmıştı.
Kuşlar gibiydik ve kuşlara karışmıştık...

Bu bahar Rabbimiz,diğer mevsimlerdekinden biraz daha fazla;Gezin..! Dedi,Lebbeyk dedik..düştük yollara.

Önce bulut dünyasına çıktık.Onsekizbin alemin kaçıncısı idi bilinmez ama başka bir alemdi,yerde yaşayan bizler için bir nevî gayb idi.

Onca insanı ve yükünü yüklenen Hû letâfetindeki hava, itaati ile kudrete delil idi.
Bu dünyada her şey, bulutlardan yapılmıştı;dağlar,denizler,platolar,tarlalar..hep buluttan .Güneşin parlatması ile beyaz,hafif gri,yer yer mor.Öyle yoğun ki üzerinde gezilebilir sanki.Ve bütün bulut dünyası altımızda .Onbin metrenin üstüne tek bir bulut çıkmamış.Sema parlak mavi yani..Bulut dünyasının da ufku var.Ve güneş bu kez bulutlarda gurub etti,tahmin edin kaç renge boyayarak bulutları..,Sâni-i Ezelinin ,elinde çok boyalar olan delili olarak..
Havaalanında kimbilir nerelerden gelmiş bir genç,gözyaşlarına bulanmış,mutlu bir grup tarafından coşku ile karşılandı.

Japon bir hanımla birbirimize gülümsedik.Bu buluşma ânının keyfine ikimiz de şâhitlik etmiş,buluşmanın keyfinden biz de hissemizi almıştık zirâ.Bu gülümseme de Vahdete delil idi.Çünki temel yüz ifadeleri gibi,temel duygular da her yerde aynı idi.
Günler öncesinden o akşam mehtapla buluşmayı ummuş,hesap etmiştim.Geç kalmayarak, âlemdeki dakik nizama delil oldu.Ondördüncü gecesinde güzeller güzeli ay,yanından hiç ayrılmayan yıldız arkadaşı ile Kayseriden Nevşehire bize eşlik etti.Bulutların arasından süzüle süzüle geliyordu.Otobüsün tam da benim oturduğum taraf penceresinden gözükmesi üzerimdeki İkrâm-ı İlâhiye delildi bence.Nevşehirde bir türlü içeri giremedik onu bırakıp.Zekeriya Beyin hayretle ifade ettiği gibi topraktan bir küre nasıl bu kadar parlayabiliyordu?!Bu hâli ile Nûra’n- Nûr ,Hâlika’n-nûr olan Allah’a delil idi.
Güneşin tulûundan önce icrâ-ı sanat etmeye başlayan kuş ilâhi korosunun kadrosu çok zengin,ilâhiler mükemmeldi.Kuşların konserinden de ,güneşin mayıs yeşili çimenlerin üzerine ağaçların gölgelerini türlü tablolar halinde uzatmasından da güzel olan,bütün bunların şükrünü kime yapacağını bilmek idi .Anladım ki dünyada Allah’a kul olmaktan daha büyük bir lezzet yok.Ve anladım bunu ifade edebilmek için elinde Cevşen gibi bir lisân olması ne demek..anladım;

20.mektûbun mukaddemesi ne diyor.. ''Mukaddime

Katiyen bil ki, hilkatin en yüksek gayesi ve fıtratın en yüce neticesi, iman-ı billâhtır. Ve insaniyetin en âli mertebesi ve beşeriyetin en büyük makamı, iman-ı billâh içindeki marifetullahtır. Cin ve insin en parlak saadeti ve en tatlı nimeti, o marifetullah içindeki muhabbetullahtır. Ve ruh-u beşer için en hâlis sürur ve kalb-i insan için en sâfi sevinç, o muhabbetullah içindeki lezzet-i ruhaniyedir. Evet, bütün hakikî saadet ve hâlis sürur ve şirin nimet ve sâfi lezzet, elbette marifetullah ve muhabbetullahtadır. Onlar, onsuz olamaz. Cenâb-ı Hakkı tanıyan ve seven, nihayetsiz saadete, nimete, envâra, esrara, ya bilkuvve veya bilfiil mazhardır. Onu hakikî tanımayan, sevmeyen, nihayetsiz şekavete, âlâma ve evhama mânen ve maddeten müptelâ olur. Evet, şu perişan dünyada, âvâre nev-i beşer içinde, semeresiz bir hayatta, sahipsiz, hâmisiz bir surette, âciz, miskin bir insan, bütün dünyanın sultanı da olsa kaç para eder? İşte bu âvâre nev-i beşer içinde, bu perişan, fâni dünyada, insan sahibini tanımazsa, mâlikini bulmazsa, ne kadar biçare sergerdan olduğunu herkes anlar. Eğer sahibini bulsa, mâlikini tanısa, o vakit rahmetine iltica eder, kudretine istinad eder. O vahşetgâh dünya, bir tenezzühgâha döner ve bir ticaretgâh olur. ''
Elime Cevşeni alarak kuşlara meydan okudum,hadi bakalım siz mi ben mi?..Hâşâ dediler,biz Cevşene ancak fon müziği yapabiliriz..
Rabbim lâtife yapar mı?Öteden beri,ayçiçeklerinin,penguenin şimdi de peri bacalarının yaratılışında tâbirde hata olmasın,bir nükte-i mukaddese olduğunu düşünürüm.Eğer Rabbim lâtife ediyorsa bu üçü delil olabilir.Kayalık kapadokyada virdim; Menevi-i Nuriyeden katrenin birinci bâbı idi.Ama daha çok okumam lâzım.Her bacaya bir kelime-i tevhid kondurdum.
Allah’ın yarattığı eserlerde renk uyumsuzluğu görünmüyor.Ama gökyüzünün mavisi ile bulutun beyazındaki uyum bir başka.Hiçbir zaman kanıksanmayan,her seferinde hayranlıkla baktıran mükemmel bir tenasüp.Dünyayı ne kadar seversem ahireti o kadar çok istiyorum.Bu duyguyu kendimde,haşre delil gördüm.
Ürgüp’ü delik deşik etmişler,sağlam yerini koymamışlar,hiç tekin değil! Burada büyüyen çocuklar ne biçim saklambaç oynamışlardır.Hiç bulunamıyanlar bile olabilir.(!)
Yer altı şehirlerini gezerken,bizi yeraltında yaşamak durumundaki mahlukattan biri olarak yaratmayan Rabbime şükrettim.

Peri bacası ve Baca perisi!

Güzel bir tepe gördüğümüzde,Zekeriya Beyin tercihi,oranın fotoğrafını çekmek,benim tercihim oraya çıkmak.(Resimde de görüldüğü gibi)Bir tek şeyin fotoğrafını çektim;her şeyi çeken Zekeriya Bey’in..

Bu neye delâlet ediyor?
Şimdi ben ,bana bunları yaşatan Zekeriya Bey’e saadet-i ebediye duasına durmaz mıyım?(eşi ve çocukları ile birlikte tabii….her taraftan kazanıyorum..)